وبلاگ :
تفكرات
يادداشت :
داستان کوتاه «روباههاي دشت و غرور حقيقي»
نظرات :
0
خصوصي ،
2
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
کريم
سلام بر علي آقاي عزيز با اشاره اي زيبا به يک ويژگي مهم و اساسي_ غرور_ آن هم غرور حقيقي و ذاتي.
علي آقا کشيدن جاده بين دشت چگونه نشانگر غرور حقيقي است؟ البته شايد در داستانهاي نخستين اشاره کرده ايد و من الان حضور ذهن ندارم.
و نکته دوم اينکه اين غرور در رفتارروباههاي دشت چگونه خود را بروز ميدهد؟
پاسخ
سلام دکتر کريمي. چون سختي کشيدن در رابطه داشتن با هم و دوستي نوعي فداکاري و ارزش براي روباهها به حساب مي آمد نشانه اي از غرور حقيقي بود و در واقع دوستي جزئي از مکاريت به حساب مي آمد.
+
محمدحسن ملکيان
سلام علي جان، اميدوارم همينطور ادامه بدي به کارت و هميشه موفق باشي و سرافرازتر ??
پاسخ
ممنونم حسن جان. لطف داري. ممنونم ازت.
